Emiel Verstrynge is de nieuwe Belgische kampioen veldrijden bij de beloften. Hij trok aan het langste eind na een spannende tweestrijd met Jenthe Michels. Pas in de allerlaatste ronde sloeg Verstrynge de beslissende kloof. Ploegmaat Joran Wyseure eindigde als derde op het podium.
Het was ook Verstrynge die meteen met een rotvaart aan de koers begon. Hij nam meteen enkele lengtes op de achtervolgers. Zelfs een koprol in het zand leek hem niet te deren. In ronde twee sloten Wyseure en Michels vooraan aan. Het trio werd opgejaagd door Lennert Belmans, Gerben Kuypers en Thibau Nys, maar zij zouden uiteindelijk nooit in aanmerking komen voor het podium. Nys, niet in zijn beste dag vandaag, moest even later zelfs opgeven na een valpartij.
Na een hapering in het zand moest Wyseure enkele meters prijsgeven. Hij zag Verstrynge en Michels stevig doortrekken. Het duo was aan elkaar gewaagd, al werd er ook op hoog niveau gepokerd. Verstrynge liet het kopwerk steevast aan Michels, aangezien ploegmaat Wyseure op enkele meters van het duo bleef hangen.
Michels probeerde tot driemaal toe om Verstrynge uit het wiel te rijden, maar hij begaf niet. Pas in de laatste ronde viel de beslissing. Verstrynge nam dan toch eens de kop op het strand, waarna hij Michels uit het wiel reed. Verstrynge trok stevig door en kwam solo over de streep. Michels pakt zilver na een knappe koers, Wyseure neemt de bronzen medaille in ontvangst.
Verstrynge: “Het dringt nog niet goed door”
“In het begin sloeg ik een kloofje. Bij de zandstrook waren de sporen al een beetje weg waardoor ik los over kop ga”, becommentarieerde Verstrynge zijn valpartij in de eerste ronde. “Gelukkig was er geen schade aan de fiets waardoor ik vlug weer verder kon. Nadien reed ik de hele tijd samen met Jenthe (Michels). Ik had ook veel geluk dat ik met Joran (Wyseure) een ploegmaat op de derde plaats had. Daardoor zat ik de hele cross in een zetel en kon ik het op het einde afmaken. Want ook chapeau aan Jenthe”, aldus de eerlijke winnaar.
De beslissing viel uiteindelijk op het strand. Coach Bart Wellens gaf vlak voordien nog de raad om als eerste aan die zandstrook te beginnen. “Als Bart iets roept, weet je dat dat het verschil kan maken. Ik kom goed door het zand en dankzij mijn lange benen kon ik goed doorlopen. Daarna ging ik nog een halve ronde door de muur. Het dringt nog niet goed door dat ik de Belgische titel heb binnengehaald”, lachte de kersverse Belgische kampioen.
“Deze titel is te danken aan mijn hele omkadering: Bart, mijn trainer en iedereen die mij tijdens het seizoen helpt om mijn hobby zo goed mogelijk te laten uitoefenen. Deze titel staat niet enkel op mijn naam, maar ook op naam van mijn hele omkadering”, besloot Verstrynge.
Michels: “Ik heb alles gegeven, jammer genoeg had Verstrynge nog een extraatje over”
“Dit is natuurlijk heel jammer. Ik heb een heel sterke wedstrijd gereden, maar kan toch de titel niet pakken”, baalde Michels na afloop. “Ik weet dat ik als eerstejaars in de laatste ronde nog een tikkeltje te kort kom ten opzichte van Emiel. Ik denk wel dat ik heel tevreden mag zijn met mijn wedstrijd. Ik heb alles gegeven. Ik heb veel op kop gereden en ervoor gezorgd dat het een harde cross werd om het Emiel moeilijk te maken. Jammer genoeg had hij op het einde toch nog een extraatje over.”
Pas in de slotronde viel de beslissing. Op het strand nam Verstrynge de kop en sloeg hij de beslissende kloof. “Ik wilde even op adem komen zodat ik zeker geen fouten zou maken in het zand, maar Emiel ging nog net voor mij het zand in. Al lopend weet ik dat ik minder dan Emiel. Zo is hij kunnen ontsnappen. Op het einde zat ik ook totaal in de verzuring dus Emiel is zeker een verdiende winnaar”, besloot de zilveren medaille.
